Kalp anjiyosu, kalp damarlarında olabilecek tıkanıklıkların kesin olarak ortaya konmasını sağlayan tıbbi bir müdahaledir. Yapılan işlem kalbi besleyen koroner arter damarların görüntülenerek, koroner arter hastalığının teşhisi yapılır. Yapılan anjiyo genellikle sağ kasık atardamarından yapılsa da bilek ya da dirsek hizasında kol atardamarından da yapılmaktadır.

Anjiyo yapılacak olan hasta, anjiyografi odasında bulunan cihazın üzerine yatırılır. İşlemin yapılacağı bölge dezenfekte edilerek, üzeri steril örtülerle kapatılır. İşlem anında hastanın başı ve işlemin yapılacağı yer açıkta kalır. Bu sırada hastaya narkoz ya da genel anestezi uygulanmaz. Sadece işlemin yapılacağı yere lokal anestezi yapılır. Daha sonra kasıktan ya da kol atardamarından 2-3 mm kalınlığında bir tüp yerleştirilir. Bu tüpten ilerletilen daha ince olan bir tüp, birbiriyle bağlantılı olan atardamarlardan geriye doğru, kalbin damarlarının ağız tarafına kadar ilerletilir. Tüpün bulunduğu yer sürekli olarak monitörden izlenir. Monitörden tüpün ince ucu, kalbin çıkışındaki damarların uygun bir yerine geldiğinde, tüpün dışındaki ucundan enjektör yardımıyla özel bir ilaç verilir. İlacın damarlardan geçişi sırasında farklı açılardan film çekilerek, kalp damarlarının durumu tespit edilir. Yapılan işlemin süresi 10-15 dakika kadardır. İşlem bittikten sonra, atardamar içinde olan tüp geriye çekilir. Çıkarılan bölgede olası bir kanamaya karşı baskı uygulanır. Kanama durdurduktan sonra, pansumanı yapılır. Kasıktan yapılan anjiyolarda hasta 6 saat kadar yatak istirahati, koldan yapılan anjiyolarda ise 1-2 saat süren gözlem sonrasında taburcu edilir. Kasıktan yapılan müdahalelerde baskının doğru uygulanmaması nedeniyle ve özellikle aşırı kilolu kişilerle, kan sulandırıcı kullananlarda, cilt altına sızan kan dolayısıyla morarma, şişlik ve ağrı oluşabilir. Cilt altında kanın birikmesi ya da kasık damarındaki zedelenme durumunda bunları gidermek için lokal ameliyatlar uygulanabilir. Bu olumsuzluklardan dolayı ön kol atardamarından yapılan anjiyolar yaygınlaşmaktadır. Bunun yapılması için hastanın ön kolundaki iki atardamarın çalışması gerekir. Bu olmadığı takdirde işlemin koldan yapılması uygun değildir. Koldan yapılan anjiyolarda, atardamar daha yukarı seviyeden lokal anestezi yapılarak, damardan sokulan tüp kalbe doğru ilerletilir. Koldan yapılan anjiyolar hastanın erken taburcu olmasına katkı sağlasa da işlemin daha uzun sürmesiyle kişinin daha fazla radyasyona maruz kalması gibi sakıncalar bulunmaktadır.

Düşükte olsa her tıbbi müdahale gibi riskleri olan anjiyo, hastanın başka hastalıkları olması durumunda daha fazla olmaktadır. Hastanın işlem yapılan bölgesinde kanama, enfeksiyon, kan birikmesi, işlemin yapıldığı damarda zedelenme, bacak sinirinde olan zedelenme, verilen ilaca bağlı alerjik reaksiyon, mevcut olan böbrek yetmezliğinde artış, nadirde olsa kalp damarlarında zedelenme, beyne giden damarlarda hava ya da parçacıklarla oluşan tıkanmalar nedeniyle felç ya da ölüm riski gelişebilir. Kalp anjiyosu yapılması gerekiyorsa, hastanın bu riskleri göze alması gerekir. Fakat gereksiz uygulamalar yapılmamalıdır. Tıbbi bir gereklilik olmaması halinde uzak durulması gereken bir müdahaledir.